Program wycieczki:
- > Kowno - dawna stolica Litwy:
- Dom Perkuna,
- Ratusz - zwany „Białym Łabędziem” symbol miasta nad Niemnem,
- Zamek z XIII w.,
- Katedra św. Piotra i Pawła z XV w.- uchodzi za największy gotycki zabytek na Litwie,
- Stare Miasto,
- > Wilno - wizyta patriotyczna:
- Cmentarz na Rosie,
- grobowiec matki Marszałka Józefa Piłsudskiego wraz z sercem Marszałka,
- groby Legionistów,
- Starówka,
- Ostra Brama,
- Cerkiew św. Mikołaja,
- Parlament,
- Kościoły: św. Anny, św. Piotra i Pawła,
- Muzeum A. Mickiewicza,
- Uniwersytet Wileński,
- Katedra, Plac Katedralny,
- Zamek Gedymina,
- obiadokolacja w regionalnej restauracji przy muzyce,
- > Troki - historyczna stolica Litwy:
- zamek Wielkich Książąt Litewskich,
- rejs statkiem po jeziorze
Cena:
| z Wałbrzycha | na zapytanie |
| z Legnicy | j.w. |
| z Wrocławia | j.w. |
Świadczenia: autokar LUX z dwoma kierowcami, 2 noclegi w hotelu 3*** pokoje 2-3 osobowe z łazienkami, 2 śniadania w formie bufetu, 2 obiadokolacje /w tym 1 w restauracji regionalnej przy przystawkach kuchni wileńskiej i muzyce na żywo, 1 obiad w Trokach w formie degustacji kuchni karaimskiej, przewodnicy po Wilnie i Kownie, opieka pilota na całej trasie, utrzymanie kierowców i pilota, ubezpieczenie NNW i KL
Dodatkowo bilety wstępów 25 Euro
Wilno - według legendy, założycielem miasta był wielki książę litewski Gedymin (ok. 1275-1341), który przeniósł w 1323 r. stolicę swojego księstwa z pobliskich Trok do strategicznie położonego Wilna. Jest to pierwszy znany, ściśle historyczny fakt z dziejów miasta - data przyjęta umownie za początek jego istnienia. Na miano założyciela nowoczesnego organizmu miejskiego zasługuje z pewnością Władysław Jagiełło, który nadał w 1387 r. miastu prawo magdeburskie, założył biskupstwo i zaczął sprowadzać osiedleńców. Złoty wiek Wilno zawdzięcza władcom z dynastii Jagiellonów a swoje apogeum osiągnął za Zygmunta Augusta, za czasów którego przez długie okresy pełniło rolę faktycznej stolicy Rzeczypospolitej. Od XVII do początków XX w. przechodziło - często tragiczne - zmienne koleje losu. Po I wojnie światowej rozpoczęła się "gra" (często zbrojna) o Wilno miedzy Rosją, Litwą i Polską. W jej wyniku w 1922 r. zostało ono wcielone do Polski i stało się stolicą województwa. Po II wojnie światowej stolica Litewskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej a od 1990 r. stolica wonej i niepodległej Litwy. Dla Polaków ma ono szczególne znaczenie. Nierozerwalnie związanych z nim jest wiele wybitnych postaci: Mickiewicz, Słowacki, Moniuszko, bracia Śniadeccy, Syrokomla, Kraszewski, Piłsudski. Pod względem turystycznym to jedno z najbardziej wartych poznania miejsc w tej części Europy. Sercem miasta jest wielka Starówka (225 ha), z około 1,5 tyś. obiektów zabytkowych, wpisana w 1994 r. na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego UNESCO.
- Ostra Brama to jedyna zachowana z dziewięciu istniejących niegdyś bram miejskich w murach obronnych Wilna, wzniesionych z początkiem XVI w. We wnętrzu bramy znajduje się kaplica Matki Boskiej Ostrobramskiej ze słynnym obrazem. Od połowy XIX w. kult MB Ostrobramskiej stał się niejako częścią ruchu niepodległościowego. W okresie zaborów, szczególnie podczas powstania styczniowego, na uliczce pod kaplicą odbywały się patriotyczne manifestacje.
- Katedra św. Stanisława - jak głosi tradycja została ona wzniesiona w miejscu pogańskiego gaju, w którym oddawano cześć najważniejszemu bogowi pogańskiej Litwy, Perkunowi. Pierwszą katedrę ufundował tutaj Władysław Jagiełło, zbudowano ją zaraz po chrzcie Litwy i ustanowieniu w Wilnie biskupstwa (w 1387 r.). Wielokrotnie przebudowywana, Obecna klasycystyczna budowla, która przetrwała do naszych czasów pochodzi z 1801 r. Od wieków w jej podziemiach chowane są wielce zasłużone dla kraju osobistości. W królewskim mauzoleum pochowany jest jedyny władca Polski i Litwy Aleksander z Jagiellonów. Pochowana tu jest również jedna z najpiękniejszych kobiet Owczesnej Europy Barbara Radziwiłłówna, żona Zygmunta Augusta. W podziemiach zachowały się najstarsze resztki świątyni pochodzące z XIV-XV w. i najstarszy na Litwie fresk z XIV w. Obok katedry stoi biała. odosobniona blisko 60-metrowa dzwonnica.
- Kościół św. Piotra i Pawła - pierwszy drewniany kościół powstał prawdopodobnie już za czasów Jagiełły. Budowę obecnego zainicjował w 1668 r. słynny hetman Michał Kazimierz Pac. Wnętrze kościoła pod względem bogactwa sztukaterii i innych dekoracji nie ma sobie równych w całej Europie, zwłaszcza że zachowało się w stanie niezmienionym. Naliczono tu ponad 2 tyś. rzeźb figuralnych, w tym kilkadziesiąt całopostaciowych
- Kościół św. Anny jest arcydziełem późnego gotyku, pierwsza wzmianka o świątyni pochodzi z 1501 r. Świątynia z całą pewnością nie ma sobie równych w tej części kontynentu. W prawie niezmienionym kształcie przez pięć stuleci przetrwała do dnia dzisiejszego i stała się jednym z symboli Wilna. Niekłamany podziw budzi zwłaszcza zachodnia fasada główna, którą wieńczą trzy zgrabne, smukłe wieżyczki z koronkowymi krzyżami, wzniesione z 33 rodzajów cegieł. Budowlą zachwycił się zmierzający przez Litwę na Moskwę Napoleon, który stwierdził, że chciałby "postawić św. Anne na dłoni i przenieść do Paryża".
- Cerkiew św. Ducha to główna cerkiew prawosławna na Litwie. Została wzniesiona na mocy przywileju króla Zygmunta III Wazy w XVII w. Na przełomie stuleci kilkakrotnie modernizowana, w obecnej formie pochodzi z lat 1749-1753. W podziemiach pochowani są trzej prawosławni święci - Antoniusz, Eustachy i Jan. Wnętrze cerkwi zdobią płaskorzeźby i rzeźby stiukowe, co nie jest charakterystyczne dla świątyń prawosławnych w innych krajach. Wileńska cerkiew św. Ducha jest jedyną na Litwie świątynią prawosławną zbudowaną na planie krzyża łacińskiego, jak barokowy kościół
- Uniwersytet Wileński należy do najstarszych uczelni w Europie Wschodniej, Założono go wówczas, gdy na Litwie rozpowszechnił się ruch reformacyjny i do walki z reformacją zaproszeni zostali jezuici. W 1569 r. powstało kolegium, zaś w 1579 roku - Uniwersytet Wileński. Tere Uniwersytetu kształtował się w ciągu kilku stuleci, dlatego są tu zarówno budynki gotyckie i renesansowe jak też barokowe i klasycystyczne. Swoistego kolorytu nadają uczelni arkady i galerie oraz trzynaście wewnętrznych dziedzińców nazwanych nazwami wybitnych wychowanków i profesorów tej uczelni.
- Muzeum - mieszkanie Adama Mickiewicza - z początkiem XIX w. kamieniczka należała do niejakiego Życkiego. W 1822 r. wynajmował w niej mieszkanie Adam Mickiewicz, który przygotowywał tu do druku "Grażynę". Po kilkuletnich staraniach w 1911 r. utworzono w kamienicy muzeum poświęcone pamięci wieszcza. Podczas II wojny światowej zostało częściowo zniszczone, odnowiono je w 1955 r. w setną rocznicę śmierci poety.
- cmentarz na Rossie - jest to prawdziwa skarbnica pamiątek kultury polskiej w Wilnie, jeden z czterech najważniejszych polskich cmentarzy, przy tym bezcenny zabytek architektoniczno-parkowy. Nagrobki Rosssy stanowią wyjątkową kolekcję sztuki sepulkralnej o randze europejskiej. Cmentarz założony w 1769 r., od 1801 r. pod opieką księży misjonarzy.
Troki - oddalone o 23 km od Wilna, to jeden z najstarszych grodów litewskich, założony prawdopodobnie w końcu XII w. Gród ten stał się jednym z dwóch - obok Wilna - litewskich ośrodków państwowotwórczych. Około 1320 r. była tu siedziba wielkiego księcia Giedymina. Od. 1409 r. posiada prawa miejskie nadane przez księcia Witolda. Od czasów Zygmunta Starego zaczyna podupadać aby u progu XX w. stać się jednym z najbiedniejszych miast w guberni (tylko trzy murowane domy). W 1922 r. Troki zostały włączone do Polski, po dziś dzień mieszka tu sporo Polaków, a inne grupy ludności - w tym Karaimi - ciągle bardzo dobrze posługują się polszczyzną. To urokliwe drewniane miasteczko, zamieszkane od 1397 r. przez jeden z najmniejszych narodów europejskich - Karaimów zwane jest "perełką w koronie Litwy". Do najcenniejszych zabytków należy średniowieczny , ceglany zamek - rezydencja wielkiego księcia Witolda. Położony na wyspie jaziora Galve połączonej długim drewnianym mostem mocno strzeże swych tajemnic. Zamek odsłania zwiedzającym nie tylko piękno architektury, ale przede wszystkim arcydzieła kultury materialnej Wielkiego Księstwa Litewskiego. Na uwagę zasługują również zabytki karaimskie.
